-کجا؟

-میرم مزار شهدا یه فاتحه بخونم

اینو گفتم و راه افتادم

ولی صدای آرومی تو دلم گفت:

«چه دروغ گنده ای گفتی پسر!

از کی تا حالا اموات برا زنده هاشون فاتحه می خونن؟!»

به من گفتی که صبحی از ، کنار جاده می آیی
شبیه مادرت زهرا، تو هم افتاده می آیی
و روزی آیی ای نزدیک، ز رگ بر گردنم جانا
به عشق مادرت زهرا، همی دلداه می آیی
همه گویند آقایم، به کعبه تکیه خواهد زد
شبیه حیدر کرار، همانا ساده می آیی
از این کنج سکوت دل، صدای یار می آید
دلم مست شرابت شد، بگو با باده می آیی
تویی آن یوسف زهرا، تویی دلتنگی دنیا
به صبح جمعه ای گفتی، تو نرگس زاده می ایی